2017
Een klein caisson, verzonken in de grond voor het Watersnoodmuseum, dat nog geen meter boven het maaiveld uitsteekt is de tweede locatie van onderzoek binnen ‘Balanceren tussen Zoet en Zout’. De verschijning van deze betonnen structuur doet vermoeden alsof het om een fundament van een bouwwerk gaat: de werkzaamheden zijn lang geleden begonnen, kwamen stil te liggen en zijn nooit hervat.
Ik hervat de werkzaamheden en gaat verder met bouwen op dit fundament. Collage-achtige bouwwerken leggen telkens de nadruk op een aspect van het bouwen: de constructie, de plattegrond, het volume, de huid en routes door het gebouw heen. Met de modellen keer ik terug naar het caisson waar ze gefotografeerd worden op die wijze dat ze ermee samenvallen zo een nieuwe betekenislaag geven aan dit betonnen bouwwerk.
Diverse materialen