Een 5 jaren durend project geïnitieerd door de Bewaerschole, Burgh Haamstede. Het thema sluit aan bij de sociaal-economische en culturele ontwikkeling van het eiland Schouwen-Duiveland en bij de huidige belevingswaarde van het landschap. Gedurende de projectperiode wil de Bewaerschole een beeld krijgen hoe de mensen en de natuur op het eiland Schouwen-Duiveland balanceren tussen zoet en zout. Een beeld gebaseerd op de huidige situatie en/of met de blik op het verleden of de toekomst en in relatie met ontwikkelingen op andere plekken op de wereld waar deze problematiek ook speelt . Binnen ‘Balanceren tussen Zoet en Zout’ richt ik mij op architectuurvormen op Schouwen-Duiveland die op enigerlei wijze verbonden zijn met het zoete of zoute water. De geschiedenis van een bouwwerk, de plek die zij inneemt, functie en verschijningsvorm zijn belangrijke uitgangspunten. Ik onderzocht de plek van een klein pakhuis in Beldert, dat door zijn ligging aan een binnenhaven na de watersnoodramp zijn functie zag veranderen en naar een klein caisson bij het Watersnoodmuseum dat in mijn project als fundament diende voor denkbeeldige bouwwerken. Het gehucht ‘Onze Lieve Vrouwe op Zee’ is de derde locatie. Dit ondergestoven dorp op de kop van Schouwen breng ik in relatie met het Japanse verhaal ‘De vrouw in het zand’. Observaties ter plekke op Schouwen, bestudering van de film en het boek, het raadplegen van historische kaarten en wetenschappelijke teksten leiden tot tekeningen, foto’s, teksten, een video en een gebouw. Een veelheid aan materiaal bijeengebracht in een installatie waarbij het geschiedkundige, wetenschappelijke geplaatst wordt naast het poëtisch, literaire.
Projecten binnen ‘Balanceren tussen Zoet en Zout’
Nederzetting, door zand geschuurd
Caisson
Onder constructie
Schetsen in gaas
Ten men two minuten
Pakhuis